Ik heb ontzettend lang getwijfeld of ik deze blog ging schrijven.
Kon ik niet gewoon een oude blog herhalen, met een aangepaste call to action?

Als je bedenkt dat maar ongeveer de helft van mijn nieuwsbrief abonnees mijn mails leest, en dat er dan ten opzichte van vorig jaar nog eens 50% nieuw is ingestroomd….

Geen haan die ernaar kraait, toch?

Maar ik ben hier nu krap twee dagen, en met aan de ene kant van mijn uitzicht een coppa di sangria en aan de andere kant van het uitzicht de ondergaande zon en zo’n roze en blauwpaars gemarmerde hemel, ontplof ik zo van geluk dat het voor mij onmogelijk is dit niet met je te delen.

Ik ben op dit moment namelijk in Puerto d’Alcudia.
Voor sommigen een corny vakantiebestemming op Mallorca, maar voor mij een thuis.

Buiten de schoolvakantie, maar wel met de kinderen.
Mijn dochter was gisteren jarig, ze werd 10, en vierde het midden in het grote zwembad tussen de palmbomen.

Geloof me maar, , als ik zeg dat alles in mij in eerste instantie gevochten heeft om er voor te zorgen dat de kinderen gewoon keurig op school zouden zitten deze week.

Wat zouden anderen wel niet denken….
Wat geeft ons het recht om….
Is het niet vreselijk decadent?
Ik ben net 4 weken vrij geweest, kan ik dit maken naar mijn klanten?

Ik heb aan heel veel dingen schijt, maar hier moest ik echt even op knagen.
Mijn conformistische zelf kwam volle bak haar plek opeisen.

Ik moest vooral niet zeuren, had mijn portie al gehad.

Ergens voelde het alsof ik dit niet had verdiend.

Terwijl ik bezig was argumenten tegen ‘gaan’ te verzinnen, trof een mega inzicht me als een bliksemflits.

Precies dit onderscheid succesvolle mensen van niet succesvolle mensen.

Iets jezelf in de basis, diep van binnen niet gunnen en daar je leven op baseren.

Soms kom ik mensen tegen met dromen, maar zie ik ze geen acties ondernemen in lijn met hun dromen.

In plaats daarvan zie ik ze wel rationaliseren, downsizen, verklaren, uitleggen, anderen prioriteit geven, alles om maar duiding te geven aan de angst die ze eigenlijk voelen om hun dromen achterna te gaan.

En waar ik die ander dan altijd een spiegel voorhoud, had ik die spiegel nu zelf ook nodig: ik deed het zelf ook.

En het hield me af van een stukje van het leven van mijn dromen.

Ik ging gelijk nadenken: deed of doe ik dit in mijn business ook?

Gelukkig niet meer zo vaak, omdat ik daar actief op bijstuur als ik het herken.
Bijvoorbeeld als ik merk dat ik voor ‘onderhandelen’ over de prijs opensta, omdat ik de ander een voordeel gun.
Of omdat ik buiten mijn reguliere afspraaktijden klanten inboek, omdat zij anders pas over anderhalve maand aan de beurt zijn.

Maar vaak als ik de ander de wereld gun, gun ik het mezelf dus minder.
Er zijn maar 2 zijden van deze medaille.

Iedere keer dat jij de ander voorop zet, kost het jou iets.

Ik ben niet per se een voorstander van egoïsme, maar wel een tegenstander van ongezond altruïsme.

Dat kan je je business kosten.

Iedere keer als jij een salesgesprek met iemand die twijfelt niet opvolgt, gun je de ander vrijheid van het niet hoeven maken van een moeilijke beslissing, maar gun je jezelf ook geen JA.

Iedere keer als jij denkt: dat hoef ik niet uit te besteden want dat kan ik zelf ook wel even doen, gun je die ander geen omzet maar jezelf ook niet dat stukje comfortabel ondernemen.

Iedere keer wanneer jij denkt en voelt: ik moet gewoon meer geduld hebben, mijn tijd komt ook heus wel, gun je jezelf dus nu niet het succes en het maken van impact met waar je eigenlijk warm voor loopt.

Iedere keer dat jij denkt: daar ben ik toch helemaal nog niet goed genoeg of ervaren genoeg voor, gun je de twijfelaars wel hun gelijk, maar jezelf niet het vertrouwen om snel door te breken.

En dat betekent dat je het jezelf in essentie helemaal niet gunt.

Want met het risico dat je dit een opmerking in de categorie zweefteef vindt, maak ik hem toch: het universum, my dear, kent geen straks, later of over een tijdje.

Het herkent alleen maar de intentie die je neerzet en zo lang die niet gaat over waar JIJ van aangaat, omdat je het niet durft te claimen, gaat het hem dus niet worden.

Gaat het in je business dus nog niet zoals je wilt?

Durf dan uit te spreken wat je werkelijk wilt en vindt.
Durf te gaan voor waar je werkelijk blij van wordt.

Gun de ander de wereld, en jezelf het universum.

Werk alleen nog op de tijden die jij fijn vindt.
Kies voor klanten die je hart laten zingen.
Vraag een prijs waarmee jij vet lekker verdient.

Gun jezelf een succesvolle business.????

En stop met gedoetjes verzinnen omdat “anderen” er wel eens wat van zouden kunnen vinden.

Geen idee hoe je dat aan moet pakken?
Ik wel.

In mijn masterclass Vet Lekker Verdienen op 7 oktober laat ik je zien wat jij per direct kunt invoeren of veranderen in je business om er een money making machine van te maken.

Je volgt hem gratis door hier je stoel te claimen:

>> www.claudiaverhey.nl/webinar/ <<

Ik wil dat je er bij bent.

Want ik gun jou, , uit de grond van mijn hart, net zo’n succesvol bedrijf als ik heb.

Nou jij nog, mi cariña ❤️.

Let’s go.
Je verdient het.

Liefs, Claudia