Gistermiddag snelde ik in de brandende zon op mijn sleehakken de straat uit, op weg naar het hockeyveld om mijn zoon op te halen van de training.

Het hockeyveld, daar kunnen we naartoe struikelen, ik kan mijn zoon zien trainen vanuit het slaapkamerraam van mijn dochter.

Toch was ik te laat van huis weggegaan en in de haast stapte ik te snel van de stoep af.

Heel erg gracieus was mijn val niet.
Plof daar lag ik, gelukkig niet op mijn gezicht maar binnen 1 seconde voelde ik ‘fuck, dat worden weer lange broeken vanaf morgen”.

Vlak achter me kwam een buurtgenoot op de bakfiets aanfietsen en hij riep geschrokken; “Oh jee mevrouw, gaat het? Moet ik u even helpen door u omhoog te tillen?”

Ik kon alleen maar denken: oh please, rij DOOR!

Dus ik spartelde zo snel als ik kon weer omhoog, bedankte hem haastig met een ‘nee hoor het gaat best, valt mee” en liep enigszins wankel door naar het hockeyveld.

Ik groette een hele delegatie aan hockeymoeders en -vaders op weg naar het traingingsveld. Vrolijk as ever, want niks aan het handje.

Zoonlief zette grote ogen op toen hij kwam het veld af kwam: “Mama, wat is er met JOU gebeurd?!”

Pas toen realiseerde ik me dat er uit schaafplek van 10 bij 10 centimeter bloed langs mijn been naar beneden liep.

En op datzelfde ogenblik voelde ik een traan branden achter mijn oog, en zette ik snel mijn zonnebril op.

Het deed tóch wel verrotte zeer, en om nou aan de hele hockeyclub te laten zien dat ik liep te janken? Doe maar niet.

Eenmaal thuis met een koude lap op mijn been, moest ik ineens denken aan wat er eerder die ochtend was gebeurd.

Ik gaf de derde masterclass van mijn LIFT OFF challenge en had de ’s ochtends de netwerkkabel ingeplugd, omdat de dat ervoor Webinargeek wat aan het piepen was geweest over een instabiele verbinding.

Maar de netwerkkabel zorgde niet voor een stabiele verbinding; nu was juist het beeld schokkerig, het geluid viel weg, en ik zag mezelf stilstaan op beeld en ging als een malle refreshen om het webinar weer aan de praat te krijgen.

Voor het oog stoïcijns ging ik door, -ik gaf alsnog een superwaardevol webinar, aan de reacties van de deelnemers te horen/lezen- maar van binnen ging ik half dood.

Wat nou als al die mensen weggingen?
Niet meer konden inloggen in de masterclass?
Hoe onprofessioneel is het dat je webinar er uit klapt door zo’n suf kabeltje?

Van buiten een smile en van binnen zat ik te panieken.

Tot een van de deelnemers in de prive chat zei; “Claudia, dat jij zo kalm blijft, dat zou ik nóóit kunnen, en kun je nagaan hoe waardevol het is want we wachten allemaal op je!”

Ik ben gisteren twee keer keihard gevallen.
Maar ook weer gewoon opgestaan.

Het kenmerkt mij als mens, als ondernemer; ik kan 100 keer vallen maar ik sta ook 100 keer weer op.

Ik ga door.

En ik weet dat jij dat ook doet, .

Wij weten, dat ondernemen geen gladde snelweg is.

Dat je soms van een stoepje af lazert of dat er takken op de weg liggen.

Dat het regent of dat we ons kapot zweten omdat we net iets te hard fietsen voor de kleding die we aan hebben.

En toch, gaan we ieder dag weer de weg op, omdat we er niet over peinzen de reis op te geven.

We willen ZO graag die bestemming bereiken, dat we met het snot voor de ogen doorfietsen.

Vandaag ga ik de laatste masterclass geven van de LIFT OFF challenge.

In die masterclass komt alles waar ik in de afgelopen dagen over geteacht heb bij elkaar.

Wat wordt jouw bestemming?
Welke weg ga je afleggen?
Wie worden je reisgenoten?
Wat doe je als je op je bek gaat?

Want op je bek gaan, dat gaat linksom of rechtsom gebeuren.

Hoe mooi is het dan als je een plan hebt waar je je altijd weer aan op kunt trekken, ook al ben je nog zo diep gevallen?

Dat is wat ik je in de masterclass van vandaag ga laten zien.

No problem als de de afgelopen masterclasses heb gemist; maar doe jezelf een gunst en laat deze niet lopen.

Heb een heerlijke dag: pas een beetje op waar je loopt en geef een gil als ik je toch moet komen oprapen ❤️.

Liefs, Claudia

P.S. Je mag ook de masterclass overslaan en gewoon een matchcall inboeken voor mijn programma Rise UP. Dat is speciaal voor jou als je al een tijdje voelt dat je iemand aan je zijde wilt die jou opraapt op het moment dat je op je bek gaat in het ondernemerschap. Ik ben heel sterk en til je zo vaak je maar wilt op. Kom maar door ❤️.