Het eerste jaar in ons vakantiehuisje zaten we opgescheept met een tweedehands, net iets te goedkoop kunst kerstboompje. 

Zo weinig ‘rijkelijk gevuld’, dat al hadden we er slingers met de diameter van een rioolbuis in gehangen, dan nog had er een echo tussen de takken geklonken. 

Als ik ergens chagrijnig van word, dan is het wel een lelijke kerstboom. 

De les voor het jaar daarop was dus; geen genoegen meer nemen met een nepboom, ik wilde een echte. Ook als dat TWEE echte bomen betekende -en dus twee keer optuigen, en twee keer aftuigen-. 

Het jaar daarop maakten we echter nog een denkfout.

Namelijk dat ook al zegt Jort Kelder dat het zo “beurt’ om pas op kerstavond je boom op te tuigen.

Dat dat niet wil zeggen dat ze dan ook nog TE KRIJGEN zijn. 

We hadden de allerlaatste echte boom in de wijde Friese omtrek. 

Maar ja, wel weer een lelijke dus, ook al was hij echt. 

Het jaar DAARop hadden we eindelijk een echte, hele fraaie boom. 

Waar we veeleer te kort van konden genieten, want we hadden hem weliswaar op tijd gehaald, maar besloten ‘ach, die kunnen we best die dag dat we aankomen nog optuigen.”

Dit jaar was het eerste jaar dat we alle puntjes op de i hadden gezet; op tijd een boom gekocht, het hele huis plus boom versierd voor we weer naar Delft vertrokken, zodat we aan het begin van de kerstvakantie toen we in Friesland kwamen alleen de lampjes maar aan hoefden te zetten en aaaah, Christmas is here. 

Soms duurt het effe, voor je iets echt leert en onder de knie hebt. 

Dan kun je blijven zeiken op jezelf, zo van sufferd, waarom stink je er toch iedere keer weer in, leer er nou toch eens van. 

Of je doet zoals meneer Cactus.

Misschien ken je hem nog, de weledelgestrenge meneer Cactus. 

Die vroeg altijd aan zijn vrouwelijke medespeelster; oh spelende vrouw, wat heb je nu geleerd?

Ik heb hem iets omgebogen. 

Ondernemende vrouw, wat hebt gij nu geleerd? 

Het is een vraag die ik mezelf regelmatig stel. 

Met een voelbare grijns er doorheen en zachtheid omdat ik weliswaar iets ‘fout’ gedaan heb, maar als ik het goed draai, het me juist iets oplevert in plaats van dat het me noodzakelijkerwijs kost. 

Want fouten maken is niet erg. All is not lost when you make a mistake. 

Niet leren van je fouten, en consequent dezelfde dingen fout blijven doen omdat je eigenwijs, koppig, hardleers of bang bent. 

DAT is wel een beetje dom. 

Weet je wat nog sneller is? 

Leren van andermans fouten. 

Hoef je ze zelf niet te maken, en ben je toch sneller waar je wezen wilt. 

Ik heb me toch een bak met fouten gemaakt afgelopen jaar, dat wil je niet weten. 

Of misschien juist wel? 
Gebruik mijn fouten en de inzichten die ik daardoor kreeg, om van jouw business sneller een succes te maken. 

Ik vertel het je LIVE op mijn Bubbels in je Business Borrel XL, volgende week donderdag 9 januari. 

Dus pak je bak popcorn, maak je klaar voor 3 klapzoenen -is net een nieuw jaar begonnen he, dus die krijg je van me, want je bent zelfstandige dus van welke collega krijg je ze anders?!- en voor a Hell of a ride, en boek nog snel je ticket voor aanstaande donderdag 9 januari voor de early bird prijs. 

Yep, dat lees je goed, die geldt nog steeds. 

Ik heb nog vakantie, geen zin om in de achterkant van mijn site te duiken en daar profiteer jij van. 

Volgend jaar heb ik er van geleerd, let maar op. ????

Heb een goed weekend, tot volgende week!

Liefs, Claudia 

P.S. Kun je er ECHT niet bijzijn volgende week donderdag? Meld je dan aan voor mijn gratis online masterclass van aanstaande dinsdag 7 januari om 10 u, -men noemt het ook wel mijn digitale kroeg ;)- , waarin ik mijn 5 grootste businessblunders uit 2019 met je deel, en wat jij daarvan kunt leren om in 2020 een succes van je business te maken.

Ik geef deze speciale masterclass nog maar een paar keer, dus wil je hem niet missen, zorg dan dat je er nu bij bent.