Is het gênant om te zeggen dat ik vorige week 3 keer uit eten ben geweest?

Vroegah, vóór de kids, gebeurde dat wel vaker, maar nu niet zo vaak meer.

Ik kende alle (nieuwe) horeca tentjes van binnen en van buiten.
Kende de kaart uit mijn hoofd en de eigenaar bij voornaam.

Toch duurde het even voor ik eindelijk kon aanschuiven voor een diner in een restaurant wat al heel lang op mijn lijstje stond (iets met lockdowns, klein zaakje en nou ja, life).

Reserveren KAN wel maar is heilloos bij dit zaakje.
Ze reserveren maar een paar tafels -en dat moet volgens mij maanden vooruit- en de rest is ‘vechten voor een plekje”.

Toch stond er op de site ‘kom gewoon aanwaaien, vinden we leuk en soms moet je even wachten maar dan heb je vaak alsnog een plekje”.

Dat hebben we denk ik 6 keer geprobeerd en daarna had de man er tabak van.

Dus toen ik vorige week voorstelde aan de man op onze datenight: “Zullen we het nog EEN keer proberen bij…?” draaide hij met zijn ogen en zei; alles voor jou schatje. Maar het is WEL de laatste keer.

Die avond liep ik vanaf 5 uur al te ‘driuwen’: trek alvast je schoenen aan, ben je er zo klaar voor, want ik wil METEEN weg zodra de oppas er is.

Het zou me niet gebeuren dat mijn enige kans down the drain zou gaan omdat meneer lekker chill aan het voorbereiden was.

Afijn.

In het donker voor de deur, de damp kwam net niet naar buiten, spotte ik ALS STRUCK  BY LIGHTNING nog 1 plekje voor twee.

Bij de tochtige deur, in de loop van de bediening die af en aan liep met hapjes voor de mensen die buiten onder de terrasverwarmers van hun tapas aan het genieten waren, naast een hele volle en luidruchtige tafel.

Maar het mocht de pret niet drukken.

Bij binnenkomst had ik mijn mond nog niet open of de ober, die druk aan het hannesen was met een moeilijke fles wijn, meldde prompt: “mijn collega komt zo bij u”.

Ik zei toch voor de vorm; wij vroegen ons af of jullie nog een tafeltje voor 2 hebben.

De ober keek me boos aan en zei; “ik ZEI toch dat mijn collega zo bij u komt!”

Af in je mand, Claudia 🙈.

Het werd het begin van een LANGE avond.

Gerechten die veel te laat werden uitgeserveerd zonder excuses, de hoge tonen van de hysterisch lachende buurtafelgenoot, schofterig hoge prijzen voor glazen wijn en bijzondere “buiten de kaart om” gerechten die ik lekkerder heb gegeten bij de cafetaria op de hoek, bediening waarbij we in de dode hoek zaten, om de paar minuten het velours kleed bij de ingang in mijn snufferd omdat de bediening om de paar minuten de rokers buiten iets moest brengen.

En nee, ik heb niet slecht gegeten, maar het is lang geleden dat ik ZO’N hoog bedrag heb neergeklapt voor een avondje eten en dat ik niet met het bijpassende euforische gevoel naar buiten liep.

Volgens mij wil je dit als ondernemer ECHT voorkomen.
Dat mensen met een kater achterblijven na het aanschaffen van jouw product of dienst.
Of dat mensen denken; nou, dat was geen waar voor mijn geld.
Dat je misschien wel tevreden bent over het product, maar dat de service te wensen overlaat.

Ben jij daar scherp op, %FIRSTNAME%?

Laat je het ergens qua service, gemak, of gevoel van ‘je zit hier goed’ nog ergens liggen in je business?

Ik bespreek het graag met je onder het genot van een lunch en een heerlijk drankje bij een horecagelegenheid waar ik mijn handen voor in het vuur steek hier in Delft.

Voor donderdag 8 december staat namelijk nog mijn verlate verjaardagslunch gepland.
Voor mijn nieuwe website heb ik een witactie gehouden en 5 toffe vraagstellers een gratis uitnodiging voor deze lunch gestuurd.

En ik wil jou ook graag uitnodigen voor deze intieme lunch, waarbij je me alles mag vragen over of jouw business voor je klanten als een warm bad voelt.
Ongedwongen, well-fedd, met genoeg ruimte om een goede fooi te geven. 🙂

Daarom zijn er nog voor 5 mensen extra plek aan mijn lunchtafel.
Je boekt je ticket voor maar 27,- ex BTW.

Zullen we samen de Delftse horeca op zijn kop gaan zetten? 🙌

Claim hier je ticket voor de businesslunch op 8 december (DEAL 9): https://useplink.com/payment/oKFgVTUyRYGg6QZOSggFD/